RC Lechia Gdańsk

Zastanawialiście się nad kwestią powstania sekcji rugby w Miasto Gdańsk ❓❓❓
1 maja 1956 roku – oficjalna data powstania RC Lechii Gdańsk.

Poniżej tekst na podstawie książki Damiana Bocheńskiego: BIAŁO-ZIELONA HISTORIA 60 lat rugby w gdańskiej Lechii.

Do Polski rugby trafiło po I wojnie światowej. W połowie 1919 roku przybyła do Warszawy Francuska Misja Wojskowa. Wraz z nią dotarli do Polski sympatycy rugby. Główną postacią był Louis Amblard, paryżanin, absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej w Paryżu i szkoły atletycznej w Joinville-le-Pont. W wojsku był kierownikiem wydziału sportowego, specjalizował się w rugby i w boksie. W Warszawie został organizatorem pierwszego oficjalnego meczu rugby na ziemiach polskich. Był to mecz pokazowy, rozegrany w październiku 1920 roku na boisku Agrykoli w Warszawie. Oczywiście grali w nim żołnierze Francuskiej Misji Wojskowej. Amblard dążył do spopularyzowania gry w rugby w Polsce.

Również w Gdańsku rugby trafiło na podatny grunt. W początkowym okresie propagowania rugby w Gdańsku dużą rolę odegrało kilkoro ludzi, którzy w przeszłości mieli styczność z rugby. Wspomnijmy tutaj chociażby Karola Hajdugę, Henryka Hodiaka czy Stefana Szelestowskiego. Karol Hajduga to syn emigrantów polskich w Argentynie, urodził się w Buenos Aires i tam grał w młodzieżowej drużynie rugby San Isidro Club. Do Polski przy¬jechał w 1948 roku, studiował na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, którą skończył w 1954 roku i rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej. Henryk Hodiak urodził się we Francji, gdzie grał w młodzieżowym zespole rugby ASR Roanne. Do Polski przyjechał w 1950 roku, a dwa lata później rozpoczął naukę w gdańskim Technikum Wychowania Fizycznego. Stefan Szelestowski urodził się w Polsce, w okresie międzywojennym uprawiał lekkoatletykę i pięciobój, był nawet dwa razy na igrzyskach olimpijskich (w 1924 i 1928 r.). Za granicą ukończył wiele kursów instruktorskich dotyczących m.in. różnych gier zespołowych, w tym rugby. Po drugiej wojnie światowej był organizatorem sportu na gdańskim Wybrzeżu, pracował m.in. jako trener lekkoatletyki w AZS-ie Gdańsk. ??????
Ci ludzie byli gorącymi orędownikami gry w rugby. Karol Hajduga już na studiach zetknął się z Eugeniuszem Rogatką, który był wtedy aktywnym członkiem sekcji lekkoatletycznej koła sportowego AZS-u przy Politechnice Gdańskiej. Rogatka pod wpływem Hajdugi i Szelestowskiego rozpoczął intensywne starania o zorganizowanie drużyny rugby w gdańskim AZS-ie. Znalazł wielu chętnych do rugby wśród swoich kolegów lekkoatletów. Henryk Hodiak zaraził grą w rugby swoich kolegów z Technikum Wychowania Fizyczne¬go, do którego chodziło jeszcze kilka osób znających rugby. W TWF Hodiak znalazł wielkiego sprzymierzeńca i zwolennika gry w rugby. Był nim ówczesny wykładowca tej szkoły Sławomir Zieleniewski, jednocześnie znany trener lekkoatletyki i działacz Terenowego Koła Sportowego Lechia. Według relacji Henryka Hodiaka pierwsze treningi, a właściwie zabawy w rugby odbywały się w kilku miejscach, jednak najważniejszym miejscem treningu była plaża w Sopocie-Kamiennym Potoku, niedaleko internatu TWF. Grano tam nie piłką do rugby, ale do futbolu amerykańskiego.

Można więc powiedzieć, że w Gdańsku pod koniec 1955 roku istniały co najmniej dwa środowiska zainteresowane rugby i próbujące w nie grać. Te środowiska to grupa studentów, a jednocześnie zawodników i działaczy sekcji lekkoatletycznej AZS-u Politechniki Gdańskiej oraz grupa uczniów gdańskiego Technikum Wychowania Fizycznego.
14 stycznia 1956 roku odbyła się w Warszawie pierwsza ogólnopolska narada aktywu rugby. Wśród około 50 uczestników było kilka osób z Gdańska, m.in. Stefan Szelestowski. Okazało się, że w wielu ośrodkach w kraju sympatycy rugby zaczynają się organizować. Działo się tak głównie w Warszawie, Poznaniu, Gdańsku, Szczecinie i na Śląsku. Komitet Organizacyjny PZR przekształcono w Komitet Organizacyjny Sekcji Rugby GKKF. Jednocześnie postanowiono stworzyć terenowe sekcje rugby w WKKF-ach oraz przeprowadzić kurs instruktorski pod kierunkiem jednego z trenerów czechosłowackich. Kandydatów na kurs miały zgłaszać rady główne zrzeszeń sportowych, w których postanowiono tworzyć sekcje rugby. ??????

Na początku lutego odbyło się zebranie organizacyjne Sekcji Rugby przy Wojewódzkim Komitecie Kultury Fizycznej (WKKF) w Gdańsku. Powołano tymczasową sekcję rugby przy WKKF. Pracę nad powołaniem Sekcji Rugby przy WKKF w Gdańsku zakończono w sierpniu 1956 roku. Sekcja stała się głównym organizatorem rozgrywek rugby na Wybrzeżu. W lutym 1957 roku Sekcja Rugby przy WKKF przekształciła się w Okręgowy Związek Rugby. Niestety w styczniu 1959 roku PZR zawiesił działalność okręgowych związków rugby. Do odbudowy działalności okręgowego związku rugby na Wybrzeżu doszło w drugiej połowie lat 60. XX wieku. ??????

Na początku marca 1956 roku Komitet Organizacyjny Sekcji Rugby GKKF sprowadził Alfonsa Zedę – szkoleniowca z Czechosłowacji, który w dniach 2–22 marca przeprowadził w Warszawie pierwszy kurs szkoleniowy. W jego wyniku wyszkolono blisko 60 instruktorów. Wśród nich było kilku gdańszczan, m.in. Henryk Hodiak i Eugeniusz Rogatka. Po zakończeniu kursu instruktorzy wrócili do swoich miast, klubów i z wielkim zapałem roz¬poczęli pracę nad tworzeniem zespołów i szkoleniem zawodników. W tym czasie powstało ponad dwadzieścia sekcji rugby.??????

W Gdańsku pierwszą sekcję rugby powołano jeszcze przed kursem w Warszawie, gdyż pod koniec stycznia 1956 roku. Była nią sekcja utworzona w kole gdańskiego AZS-u przy Politechnice Gdańskiej. Kierownikiem sekcji został Henryk Wierniewski, a trenerem – Eugeniusz Rogatka. Jednocześnie Rogatka, który wówczas pracował w Stoczni Gdańskiej, razem z Karolem Hajdugą rozpoczął starania o powołanie następnej sekcji, tym razem w kole sportowym Stali przy Stoczni Gdańskiej (sekcję utworzono 21 czerwca 1956 r.) ??????

Henryk Hodiak i związana z nim grupa uczniów TWF również próbowali doprowadzić do założenia sekcji rugby. Początkowym kierunkiem działań było koło sportowe przy TWF działające w ramach Zrzeszenia Sportowego Zryw. Technikum Wychowania Fizycznego miało wtedy siedzibę przy ul. Traugutta 73 w Gdańsku-Wrzeszczu w budynkach wybudowanych w latach 40. XX wieku, tuż przy stadionie będącym wtedy we władaniu Rady Okręgowej ZS Budowlani Gdańsk. Na stadionie siedzibę miało Terenowe Koło Sportowe LECHIA wchodzące w skład ZS Budowlani Gdańsk. ??????

Tak bliskie sąsiedztwo ze znaną sportową instytucją spowodowało zmianę kierunku działań zmierzających do powołania sekcji rugby w TKS Lechia. Było to niełatwe, ale przyszli rugbiści mieli sprzymierzeńców. Byli to przede wszystkim wspomniany wcześniej Sławomir Zieleniewski oraz Stanisław Michowski, ówczesny dyrektor TWF. Udało im się przekonać do idei powołania sekcji rugby najważniejszych członków rady (zarządu) TKS Lechia, w tym przewodniczącego Rady Andrzeja Kuleszę, wiceprzewodniczącego Tadeusza Mazurkiewicza oraz Stefana Kowalskiego, który pełnił funkcję gospodarza w TKS Lechia (odpowiednik dzisiejszego dyrektora klubu). ??????
Ludzie ci wraz Henrykiem Hodiakiem są uważani za założycieli sekcji rugby w Lechii Gdańsk. Oficjalną datą powołania sekcji rugby w gdańskiej Lechii jest 1 maja 1956 roku. Nieco inną datę podaje „Dziennik Bałtycki” (23 maja 1956 r.), a mianowicie – 12 maja 1956 roku. Pierwszym kierownikiem sekcji został Stefan Kowalski, a pierwszym trenerem – Henryk Hodiak.

Takie były początki rugby w Lechii. Zanim jednak przejdziemy do opisu dziejów tej dyscypliny w Lechii, przyjrzyjmy się samemu klubowi. Zobaczmy, jakie były jego początki, co się działo przez pierwszych piętnaście lat, kiedy stał się najpopularniejszym i najważniejszym klubem Gdańska.
Sześćdziesiąt trzy lata historii rugby w Lechii można podzielić na pięć okresów.??????

?Pierwszy to lata 1956–1973. Wówczas tworzyły się zręby sekcji rugby, drużyna odnosiła pierwsze sukcesy. To lata, w których sekcja rugby okrzepła organizacyjnie i stała się ważnym ogniwem Budowlanego Klubu Sportowego Lechia. Koniec tego okresu powiązano z zakończeniem karier zawodników tworzących zespół Lechii w początkach jej działalności. Proces ten trwał kilka lat. Na potrzeby monografii za koniec pierwszego okresu przyjęto lato 1973 roku. Wtedy to miało miejsce inne bardzo istotne wydarzenie. Był nim tzw. transfer 50-lecia: trzech reprezentantów Polski przeszło z Warszawy do Lechii, co dało początek nowemu okresowi w dziejach sekcji.

?Drugi okres zakończył się sezonem 1992 roku. Był to czas stabilizacji, ale jednocześnie pewnej stagnacji i zastoju w rozwoju sekcji. W dziejach klubu to czas wzlotów i upadków. Był to również okres zmian strukturalnych w polskim sporcie związanych z przeobrażeniami polityczno-społecznymi w naszym kraju.

?Trzeci okres, obejmujący lata 1993–2002, to tzw. złota dekada. Wówczas rugbiści Lechii odnosili największe sukcesy w całej 60-letniej historii. W historii klubu Lechia to okres wielkich zmian w funkcjonowaniu. Pod koniec tego czasu doszło do podziału na kilka jednosekcyjnych klubów, których łączyć będzie tylko wspólna nazwa – Lechia.

?Czwarty okres zaczął się w latem 2002 roku słynnym „przewrotem pałacowym” w RC Lechia. Był to początek dryfu w kierunku profesjonalnego klubu. Od tego czasu minęło 14 lat. Pierwsze zręby klubu istnieją, jednakże są one dość słabe, tak jak pozycja rugby w naszym kraju. Trzeba jeszcze wiele lat pracy, aby ten proces uznać za zakończony. Zakończony, miejmy nadzieję, sukcesem.
Każdy z czterech okresów kończy się podsumowaniem, siłą rzeczy subiektywnym. Autor, będąc jednocześnie kibicem Lechii, uważa jednak, że samo podawanie faktów bez komentarzy czy podsumowań byłoby ze szkodą dla książki.

?1 marca 2019 roku władze objął nowy zarząd na czele z Arkadiuszem Kluskiem. Czekamy aż życie samo napisze nowy rozdział.