Urodził się w 1980 roku w Charkowie w sportowej rodzinie – ojciec był trenerem rugby, zaś matka i siostra trenowały hokej na trawie. Mimo tego, Jurij uprawianie sportu rozpoczął od hokeja na lodzie. Gdy miał kilkanaście lat, sekcja hokeja została rozwiązana, a on sam zdecydował się zamienić tę dyscyplinę na rugby, a więc sport swojego ojca.
W 1999 roku z juniorską reprezentacją Ukrainy zagrał na mistrzostwach świata. Dobra gra Buchały wpłynęła na propozycje z ligi rosyjskiej (RC Pienza), z której jednak powrócił szybko do ojczyzny. Trafił do klubu Olimp Charków, z którym w sezonie 2000 zajął trzecie miejsce w pięciozespołowej ekstraklasie. Jednocześnie z wynikiem 49 punktów był czwartym najlepiej punktującym zawodnikiem w lidze.
Buchało chciał grać na Zachodzie, jednak ostatecznie nowego pracodawcę znalazł w Polsce. Otrzymał ofertę od Posnanii, jednak grający w AZS AWFiS Gdańsk kolega, Maks Krawczenko, namówił go do przyjęcia propozycji tego klubu. Początki w zespole znad morza Ukrainiec miał trudne, gdyż szybko odniósł poważną kontuzję kostki. W AZS-ie występował przez trzy lata, w 2004 roku zostając nawet najlepiej punktującym zawodnikiem w polskiej lidze.
W 2004 roku Jurij przeniósł się do Posnanii, z którą dwukrotnie (w 2005 i 2006 roku) zajmował trzecie miejsce w tabeli. Drugi z medali zespół z Poznania zdobył po rzucie karnym strzelonym przez Buchałę z ponad 40 metrów w doliczonym czasie gry. W sezonach 2005/2006 oraz 2008/2009 ponownie został najlepiej punktującym zawodnikiem w lidze. Jednocześnie pomagał prowadzić juniorów Posnanii.
W lecie 2009 roku Buchało podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk, gdzie zastąpił Dawida Popławskiego, który powrócił do Orkana Sochaczew. Z Lechią Buchało zdobył srebrny (2009/2010) oraz brązowy (2010/2011) medal mistrzostw Polski. W reprezentacji Polski rozegrał 11 meczów zdobył 85pkt. Ostatni swój występ w biało-czerwonych barwach zanotował w Gdańsku przeciwko reprezentacji Niemiec.
Od stycznia 2015 Buchało zaczął pełnić funkcję trenera drużyny Czarni Pruszcz Gdański. W 2015 roku wyjechał do Danii, aby prowadzić RC Hundested. Po dwóch latach wrócił do Polski, a od nowego sezonu zasiądzie na ławce trenerskiej w zespole, z którym zdobywał medale.